یادداشت قائمیان برای جمشید هاشم‌پور | بازیگری که برای فراموش نشدن ساخته شده است
تاریخ انتشار: ۱۵ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۱۹۱۹۷۸
به گزارش همشهری آنلاین، قائمیان در این یادداشت خود چنین آورده است: «بازیگری دنیایی پیچیده است، گاه پرشکوه و گاهی هراس‌آور؛ هزارتویی که شاید تنها یک بازیگر یا شیفته بازیگری که بخشی از زندگی خود را با این حرفه گذرانده متوجه دشواری‌هایش باشد. بازیگری می‌تواند تو را از خودت دور کند، می‌تواند تو را مجنون و مفتون و پس از آنکه بهار کوتاه‌مدت شهرت و محبوبیت گذشت، به گوشه‌ای تبعید کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در میان بازیگران، تعدادی اندک بی‌توجه به ماهیت این حرفه حضور پرقدرتشان را بر این «بازی» تحمیل می‌کنند. در سینما و تئاتر ایران، ستارگانی از این دست درخشیده‌اند، محترم و باوقار، نجیب و هنرمند. جمشید هاشم‌پور یکی از آنهاست. بازیگری توانا، با صدایی گرم، لحنی دلنشین و چشمانی زلال. بازیگری بااخلاق که سال‌های متمادی حضورش در عرصه بازیگری، غباری بر گوهر وجودی‌اش ننشانده. همچنان متواضع، شیفته تجربه کردن، آموختن و هنوز مردمی.
بازیگری محبوب، بسیار محبوب. نه تنها برای یک نسل. نه برای آنان که در دهه ۷۰ فیلم‌هایش را روی پرده می دیدند، حتی برای جوانانی که امروز کمتر اقبال دیدنش روی پرده سینما را دارند اما حضور غافلگیرکننده‌اش در «پرده آخر»، «هیوا»، «قارچ سمی» و درخشش در «مزرعه پدری» را از نو درک می‌کنند، با نقش‌آفرینی شیرینش در «مادر» می‌شناسندش و به او دل می‌سپرند.
بسیار خوش‌اقبال بودم که در «هیوا»، «سفر به فردا» [محمدحسین حقیقی] و «قارچ سمی» کنارش بودم و بسیار از او آموختم. از اخلاق و برخورد حرفه‌ای و شخصیت محترم و آداب‌دان او فراتر از بازیگری و همکاری یاد گرفتم. از تلاشی که برای اجرای درست نقش داشت و همراهی‌اش با بازیگر مقابل درس گرفتم. آقای جمشید هاشم‌پور، بازیگری است برازنده، سالم و باهوش. بازیگری است بی‌حاشیه که سینما را زندگی می‌کند و درگیر گرداب‌هایش نمی‌شود. حضوری بیش از ۵۰ سال در سینمای ایران داشته و انبوهی فیلم پرفروش در کارنامه دارد، با کارگردان ها و بازیگرانی از نسل‌های مختلف کار کرده، در مقطعی ستاره‌ای بوده که فروش فیلم‌هایش چرخ این سینما را چرخانده اما انعطاف در بازیگری هنوز در او وجود دارد، تکراری نشده و با نقش‌های تازه قابلیت‌هایش را دوباره به رخ کشیده است.
بعضی بازیگران جوهری دارند که آنان را همیشه در اوج نگه می‌دارد. مهم نیست چند ساله‌اند، هر سال چند فیلم بازی می‌کنند یا چه تعداد جایزه نصیبشان شده. مهم این است در هر نقش قابل قبولند و در بعضی آثارشان درخشان و به یادماندنی. آقای جمشید هاشم‌پور، دومان از نفس افتاده «قارچ سمی»، جمال خوش‌قد و قامت «مادر»، زینال بندری جذاب «تاراج»، ابوعون «مسافر ری»، آقا رحیم باصفای «هیوا» شما و نقش‌هایتان تا همیشه در دل ما می‌مانید. برقرار باشید.»
کد خبر 546485 برچسب‌ها سینمای ایرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: سینمای ایران جمشید هاشم پور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۱۹۱۹۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گل اول تراکتور و ذوب آهن + فیلم
در ابتدایی‌ترین دقایق نیمه دوم، مهدی هاشم نژاد گل اول این دیدار به رقم زد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، تیم‌های فوتبال تراکتور و ذوب آهن اراک در چارچوب رقابت‌های مرحله یک‌هشتم نهایی جام‌حذفی ایران از ساعت ۱۸:۳۰ _جمعه هفتم اردیبهشت_ در ورزشگاه امام خمینی (ره) اراک مقابل هم صف‌آرایی کردند.
ضربه‌سر محکم مهدی هاشم نژاد از روی دفع ناقص دروازه‌بان حریف منجر به گلزنی وی در ثانیه‌های ابتدایی نیمه دوم شد.
گل اول تراکتور و ذوب آهن کد خبر 748160
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»